امید نمی میرد
امید نمی میرد
روزهای سختی است. روزهای که نقدینگی و قیمت ارز و آشفتگی بازار همه و همه بر دوش همه ی ما سنگینی می کند. هرکدام به نوعی. اما بیشترین چیزی که نگرانم می کند امید در دل جوانان ماست. ارزشمند ترین سرمایه ی ما، آنچه که از یاد بردیم و بسیارشان را از دست دادیم و مرگ بسیاری دیگر را به نظاره نشستیم. به یاد آوردم که چقدر مصمم شدند که امید را از دل ما هم بیرون کنند و نتوانستند. پس باید شرح داستان را بگویم برای همه ی آنها از جنگیدن برای خانه ای که مال ماست نمی ترسند، برای آنها که فکر نمی کنند اینجا حرام می شویم و بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش، برای آنهایی که حقشان را از امید داشتن به این ایران مصیبت زده با تمام وجود طلب می کنند
از اواخر سال ۸۹ درگیر این ماجرا هستم. اینکه بعد از ۱۰ سال از انتقال دانش فنی تولید اینترفرون بتا و بعد از قریب ۵ سال تامین داروی بیماران ام اس، در سال ۸۴ هم ملزم به انجام مطالعه ی بالینی دو سوکور بشوی آن هم به شرحی که قبلا گفته ام (در مطلب سیناژن اعدام باید گردد) و بعد به قول بچه های امروز خیلی شیک و مجلسی یک شرکتی بیاید و در عرض کمتر از دو ماه به او موافقت اصولی بدهند و GMP سایت مورد نظر در آن طرف دنیا تایید شود و بدون وجود یک ورق کاغذ در واحد بیولوژیک، سازمان غذا و دارو مجوز واردات صادر نماید، خبر کمر شکنی بود. باور کنید در لحظه ی اول درست مثل آدم های مصیبت زده فکر می کردم که یک کابوس است و حتما کسی من را بیدار خواهد کرد. یک لیوان آب می خورم و خوشحال خواهم شده که خوابی بوده و بس. اما هرچه جلوتر رفتیم دانستیم که بیدارِ ماجرا ما هستیم و هیچکس خواب نیست. عده ای خودشان را به خواب زده اند که لاجرم نه ما ،که هیچکس را توان بیدار کردنشان نیست.
تا قبل از سال ۸۵ که داروی اینترفرون با دو برند آونکس و ربیف از آمریکا و سوییس وارد می شد. میلیون میلیون دلارهای خارج شده از کشور هم کسی را نگران نمی کرد. کسی هم نگران نبود که انحصار تامین داروی ۵۰ هزار بیمار در دست آمریکاست، کسی در پایان سال در آمارنامه در آمد سهامداران شرکت های بیوژن و مرک را شمارش نمی کرد. چون ما خوب یاد گرفته ایم که پولمان نوش جان اجنبی است، اما هموطن ما اگر از بازار خودمان پول در بیاورد و کارآفرینی کند و توسعه بدهد حتما باید راهی برای توقف موفقیتش پیدا کنیم چون خودمان که بلد نیستیم موفق شویم، چه معنی دارد کسی زیاد کار کند و موفق شود؟!
در پاسخ به اعتراض های برحق که ایها الناس! دارو از ابتدایی ترین مراحل کشت سلول در کشور تولید می شود، پزشکان به کیفیت آن اعتقاد دارند، ظرفیت تولید ما ۱۰ برابر نیاز کشور است، داروی تولید داخل مطالعات بالینی دارد اما داروی وارداتی مطالعه بالینی که ندارد، پول از کشور خارج می شود، در کشور تولیدی خودش مجوز مصرف ندارد و …… با پاسخ یا تهمت غریبی مواجه شدیم: شما دنبال انحصار هستید و قصد ما انحصار شکنی است!!!!!
شاید این ضربه از اولی هم کارا تر بود. اما خدعه ی خوبی بود. در مقابل تمام پرسش های چالشی ما همین یک کلمه ی “انحصار شکنی” را قرآن سر نیزه کردند و حق را با صدور مجوز ورود به بازار دارویی بی نام و نشان و بی مطالعه و ثبت سربریدند.
آن روز مهر ماه سال ۹۰ یکی از سخت ترین روزهای زندگیم بوده و هست. عده ای از جوانان محقق و متخصص همین آب و خاک ۱۵ سال از بهترین سالهای زندگی را به عشق بومی سازی دانش فنی گذاشته بودند، بازاری چون روسیه صد در صد فتح شده بود، کیفیت دارو زبانزد پزشکان حتی در کنگره های بین المللی ام اس بود و حالا نامشان انحصار طلب است !!!!!!
هرچه گفتیم که کدام دولت نگران سهم بازار تولید کننده ی دانش بنیان داخلی بوده است؟! نیزه ها را بیشتر تکان دادند. هرچه گفتیم که مگر در کل دنیا چند شرکت مشابه سیناژن هست که باید از واردات محصولات بی نام و نشان برایش رقیب بتراشیم؟ بازهم کسی پلک باز نکرد، هرچه گفتیم داروی بیولوژیک با داروی شیمیایی فرق دارد، فایزر و روش و …. ماده اولیه داروی شیمیایی خود را از تولید کنندکان ماده اولیه ی دنیا می خرند اما اگر Roche می خواهد وارد حوزه ی داروی بیوتک بشود شرکتی مانند Genentech را می خرد و اگر مرک می رود سرونو را می خرد دلیلی دارد و آن ذات صنعت بیوتکنولوژی دارویی است که با صنعت داروهای ژتریک متفاوت است، آنچه البته به جایی نرسید فریاد بود
سال ۸۹ از همان تعهد های خنده دار و نخ نما داده بودند که یک ساله به تولید می رسند، ابتدای سال ۹۷ هستیم و هنوز تولیدی در کار نیست حتی در حد پرکنی هم تولید نمایی است!!!
جالب است درزمانی که دارویی به دلیل جا افتادن یک حرف بتا به دنبال اریتروپوییتین (که البته از نظر فارماکوپه ای اصلا وجاهتی ندارد) تهدید به ریکال می شود، کسی یا شرکتی یا گروهی هرکاری که دوست دارد در نظام دارویی کشور می کند.
در همان روزهای سال ۹۰ و ۹۱ تعداد زیادی از ژنریک های وارداتی یا مثلا تولید تحت لیسانس (البته فکر نکنید تحت لیسانس برندهای آمریکا و اروپا، خیر، تحت لیسانس شرکت های ژنریک ساز اروپای شرقی و آمریکای لاتین) را از ۵ تا ۱۰ برابر مشابه تولید داخل قیمت می گیرند و به دلیل حاشیه سود بالاتر و امکان هزینه ی بازاریابی، بازار را از دست تولید کنندگان داخل بیرون می آورند و چون رقبا عمدتا در آن حوزه شرکت های خصولتی هستند، آنقدرها دل کسی به درد نمی آید تا بعد از ۵ سال که بر اساس آمارنامه مشخص می شود ده شرکت تولید داخل جمعا سهم بازارشان معادل آن یک شرکت نمی شود، صدایش در می آید. جالب است بدانید که یک سال از ابلاغ قیمت جدید می گذرد اما این دوستان آنقدر مقتدر و خود مختار هستند که همچنان داروها یشان را به قیمت قبل می فروشند!!!!
همیشه برایم جالب بوده که علی رغم شفافیت سیناژن در ساخت دارو اما بیست سال است که دنیا ما را در زمینه ی بیوتک محروم کرده است و حتی دانشجویان ایرانی را برای ادامه ی تحصیل در بیوتکنولوژی در بسیاری از دانشگاه های خارج کشور پذیرفته نمی شوند، ساده ترین اقلام خط تولیدمان را باید سه دور در دنیا بچرخانیم و بخریم، اما کشوری که در بهترین شرایط دیپلماسی ایران، خصمانه ترین احکام را برای مسئولین کشور ما صادر کرده می خواهد تکنولوژی تولید بیوتک به ما بدهد!!!!! همان دانش فنی دوگانه ای که آنها معنقدند برای سلاح بیولوژیک از آن استفاده خواهیم کرد.
آن روزها هرروز داستان صفین را مرور می کردم و خطبه ی ۲۰۰ نهج البلاغه را تکرار می کردم تا بتوانم بازهم ادامه بدهم.
“اگر پیمان شکنى را ناخوش نمى داشتم، من زیرکترین مردم مى بودم. ولى پیمان شکنان، گنه کارند و گنه کاران، نافرمان….. به خدا سوگند، مکر و خدعه مرا غافلگیر نکند و در سختیها ناتوان نشوم.”
به انحصار بسنده نکردند، حامدی فر را هدف گرفتند و هرآنچه توانستند نسبت دادند، در کمیسیون بهداشت مجلس صدایش کردند اما حق صحبت به او ندادند، پشت در دفتر وزیر نشاندند و به داخل راه ندادند، “من درد در رگانم، حسرت در استخوانم” اما فقط به تمام آنهایی فکر کردم که دل در گرو اعتلای ایران و صنعت واقعی دارند و دل خوش کردم که بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر.
اما داستان با شراکت و رفاقت یک نهاد رفیع نظام با دوستان تولید نما پیچیده تر شد، حالا از دل مجموعه ای وابسته به سطوح بالای نظام، نطفه ی تولید نمایی جدیدی متولد شد. شرکتی از آن نهاد با این دوستان خودمختار مشارکت شد. پایشان اگرچه بسیار محکم بود اما محکم ترش هم کردند. به عبارتی نهادی که بر اساس نص صریح دستور مقام معظم رهبری از هرگونه رقابت با بخش خصوصی منع شده، با ترفندی جدید نه تنها وارد رقابت با بخش خصوصی گردید بلکه با واردات محصول مشابه، رقیب تولید کننده ی دانش بنیان ایرانی شد
بازهم همان وعده های سرخرمن تولید و کلاهی که بر سر این کشور بارها رفته است و می دانم و می دانی …
سه محصول مشابه تولید داخل با آن داستان کذا مجوز ورود به بازار گرفت، بیمار ایرانی در حالیکه دارو را می خرید، برخی دیگر هم زمان تحت مطالعه ی بالینی قرار گرفتند، چرا؟ چون نتایج مطالعه بالینی بر روی جمعیت ایرانی را برای ثبت دارو در کشور تولید کننده نیاز داشتند و بعد از ۴ سال از فروش در بازار ایران، دارو را در بازار تولید کننده ثبت کردند !!!!!!
در سال ۹۲ با تغییر ساختار دولت شرایط برای آنها تغییر کرد مجوز واردات داروهای دیگری را ندادند چون جالب است بدانید در سال ۹۰ هفت داروی بیوتک در کشور تولید می شد و این دوستان دقیقا درخواست واردات همان ۷ دارو را داشتند. چون مسئولین جدید خودشان را به خواب نزدند بهترین راه بستن همان وصله ای بود که خودشان بر قامت دیگران زده بودند. قریب ۴ سال از هر تهمت و افترا و بی انصافی فروگذار نکردند، متهم شدند به شراکت با تولید کننده ی دانش بنیان ایرانی، چرا متهم؟! چون شما شاید ندانید اما حمایت قاطع از تولید کننده و کارآفرین ایرانی و رها نشدن در آغوش خدعه ی واردات، جرم کمی نیست و اگر کسی از ایجاد ارزش افزوده برای کشور و تولید داخل و کارآفرینی برای قشر تحصیل کرده حمایت می کند، قاعدتا ریگی به کفش دارد وگرنه آدم سالم و عاقل از این اشتباه ها نمی کند.
جامعه ی زخم خورده از فساد و تقریبا فاسد ما فشار را تحمل نکرد و آن مسئول در دولت بعد عوض شد. بلافاصله بر خلاف مصوبات شورای سیاستگزاری که تحت نظر خود وزیر برگزار می شود، برخلاف اعتقاد شخص وزیر بهداشت که کیفیت دارو حرف اول تصمیم گیری در حوزه ی می باشد و پس از آن حمایت از تولید داخل، به جای تصویب قانون جدید، اولین حرکت لغو قانونی در حمایت تولید داخل بود و به دنبال آن واردات بالک بیولوژیک در سرلوحه ی کار قرار گرفت و داستان بی ربط و مسخره ی انحصار شکنی بازهم بر سر نیزه رفت.
داروی هایتکی در کشور از کشت سلول تولید می شود، در عوض اینکه تولید کننده فراخوانده شود و در صورت توان تولید کل نیاز کشور، کل واردات ماده اولیه قطع شود، به دوستان خودمختار مجوز واردات داده می شود. چرا؟ چون این تنها محصولی است که در زمانی که فقط واردات محصول نهایی داشتیم سیناژن خیلی رسمی و شفاف، نه با کلک و واردات غیرقانونی از مرحله ی فرمولاسیون آن را تولید کرده است. اما امروز سال ۸۶ نیست این دارو از اساس با تکنولوژی بومی در کشور تولید می شود، آریوژن توان تولیدش ۵ برابر نیاز کشور است، چرا باید یک وارد کننده ی بالک جدید را وارد بازار کنیم؟! کسی پاسخی ندارد جز اینکه دوستان خودمختار رسما سهم خودشان را از این بازار می خواهند و می گیرند.
جالب است که بازهم تعهد تولید می دهند و چون در ۶ سال گذشته خیلی به تعهداتشان عمل کرده اند، بازهم باور می کنند و مجوز می دهند و بازهم مهلت گیری بعدی و تعویض مسئولان و این پاسخ تکراری که کاری است که شده !!!!!!
افسوس که آنچه سربریده می شود بر خلاف تصورشان چند میلیارد تومان از فروش یک تولید کننده ی بخش خصوصی و دانش بنیان ایرانی نیست، بلکه امید جوانان کشور برای اعتلای یک برند سلامت محور و حمایت از مجموعه ای بی نظیر در سطح دنیاست که به مسلخ می رود.
دانشجویی که فکر می کند با این همه خدمات صدای حق خواهی سیناژن به جایی نمی رسد و در پاسخ چراهایش از قانون شکنی و مجوز های غیرقانونی این پاسخ را دریافت می کند: “نمی دانم حتما به جای خوبی وصل هستند”، چگونه توقع داریم جوانمان دل ببندد و در خانه ای که بازارش حق اوست، تولید کند؟!. در زمانی که حرف نخبگان را با تهمت منفعت طلبی و انحصار خواهی نمی شنوند و بر چهره ی تکنولوژی کشور بی محابا به جرم موفقیت سیلی می زنند، امیدهایشان را چگونه از چشمان خون گریسته ی کارآفرینان سلامت بیرون بکشند؟!
روزگار غریبی است نازنین، دهانت را می بویند مبادا پا در این خاک سفت کرده باشی و به دنبال افتخار و ارزش آفرینی برای آن باشی. اما اینجا خانه ی ماست، این هم یورش دیگری است که در تاریخ کم ندیده ایم، این هم توطئه ی دیگری است که رنگ خواهد باخت، این هم هجوم دیگری است برای فتح تکه ای از بازار ما، اما ما بچه های جنگیم، بجنگ تا بجنگیم
مشتریان بازار شما همین مردم و بیماران و جوانان نا امید هستند شما ها برای سهمتان از این مردم به جان هم افتادید درست مثل مافیا قدرت و ثروت.
برای حرص و طمعتان پای مردم و جوانان نا امید و گاها نخبه را به میان نکشید .
خوبیش اینه یه خواننده ی پروپا قرص دارم ?
یکبارگی به این سایت شما سرازیر شدم ، من کل متن را که میخواندم به انتهای متن فکر می کردم. اینکه باید این کنش ها و اتفاقات به کجا ختم شود. بهترین خاتمه پوشیدن لباس رزم بود و هست.
امیدوارم خداوند پشت و پناه شما باشد. تلاش برای خدمت به مردم در نظر خداوند دیده می شود و بهترین کارها از آن کسانی است که خیرش به مردم برسد. من از کارخانه آریوژن بازدید کرده ام به عنوان کارشناس فنی. شاید ذکر این نکته خوب باشد که من بارها از سوی پرسنل شرکت از جمله تکنیسین تا مهندسین به رعایت اصول کیفی و رعایت قوانین درست تذکر دیدم. برای من مایه خوشحالی بود که آموزشها باعث نهادینه شدن این تفکر شده است. امیدوارم موفق باشید. جنگ در تمام دنیا اول اقتصادی است و بعد سیاسی. نوک پیکان هستید اما بدانید که تیر رها شده از کمان این ملت باید به هدف بخورد و شما شکافنده هستید.
سپاس
باندبازی های سیاسی و جناحی همه جا رو آلوده کرده خانم دکتر، متاسفانه چون حاشیه سود مشاغل مرتبط با رشته ما بالاست حرص و طمع جریانهای فاسد برای ورود بسیار زیادتر هست، از داروخانه بگیر تا صنایع شیمیایی و بیولوژیک و مکمل و آرایشی و …
سال ٩١ دوره عمومی داروسازی رو تموم کردم. به امید اینکه بتونم در یک فضای سالم کار کنم امتحان تخصص دادم، اما به تدریج فهمیدم که ای دریغ…
حتی فضای دانشگاه های معتبر هم کاملا توسط باندها و جناح های مشخص اشغال شده و در صورتی که “خودی” نباشی به هیچ عنوان اجازه ورود نداری.
نباید ناامید شد باید با فساد جنگید. نباید ما قبولش کنیم و بهش مشروعیت ذهنی بدیم
کاملا درسته, من همه تلاشم رو میکنم ولی واقعا بعضی وقتها حس میکنم توی بن بست گرفتار شدم. وقتی تلاشم برای شروع تعهد خدمت در دانشگاه علوم پزشکی تهران نتیجه نداد و یکی از مسئولین خیلی بدون تعارف بهم گفت “برای درست شدن کارت باید یه معرف خوب و رده بالا داشته باشی!”, به خودم گفتم قبول, من که دوره عمومی را با معدل ۱۸٫۵۲ و رتبه دوم تموم کردم و دوره تخصص رو با معدل ۱۸٫۴۵ و رتبه اول, حتما لیاقت موندن در دانشگاه خودم که ۱۱ سال از بهترین سالهای عمرم رو درش گذروندم, ندارم. به دانشگاه های شهرستان های مختلف هم سر زدم و با اعضای هیات علمی صحبت کردم. تقریبا همه گفتن اگه میای شهرستان باید بپذیری که فقط بری سر کلاس درس بدی و اخر ماه حقوقت رو بگیری و از پژوهش و پروژه تحقیقاتی خبری نیست. خوب این کار اصلا مطابق با خواست و هدف من نیست. فعلا نتیجه جنگ برای من این شده که ۶ ماه بعد فارغ التحصیلی هنوز جایی مشغول به کار نشدم.
البته واقعا عذرخواهی میکنم که اینجا مشکل شخصی خودم رو مطرح کردم ولی از اونجایی که صحبت با شما برام فرصتی بسیار مغتنم هست به شکلی از این موقعیت سواستفاده کردم برای دانستن نظر شما.
از داروخانه برگشته ام. خسته و از پا افتاده. با خودم می گویم امشب هم تمام شد. با همه بدبختی هایش. با همه دروغ ها و راست ها یی که به مردم گفتم… و به خودم!
راستش با گذشت این همه سال تغییر زیادی در وضع دارخانه های این مملکت و رشته داروسازی در دانشگاه به وجود نیامده هرچند احساس من نسبت به این رشته تغییر کرده است.
داروسازی … شاید در نگاه اول نام با کلاسی با خود به یدک می کشد و از آن هم با کلاس تر نام دکتر را برای صاحب مدرکش ولی در کشور عزیز ما (!) شاید از بی کلاس ترین حرفه های موجود است. سالها درس های بدردنخور و سخت حاصلی جز ارائه یک مشت آدم بدردنخور به چرخه درمان این مملکت ندارد. آدمهایی که اگر خیلی خیلی زرنگ باشند تازه می شوند یک مشت بازاری که تمام هم و غمشان دوشیدن بیشتر آدمهای دیگر است. آدمهایی که تنها هر ۸ ساعت یکی و هر ۶ ساعت یک قاشق را بلدند و اگر هم هنر کنند و چیزهای بیشتری یاد بگیرند هم باز به کارشان نمی آید. چه می خواهی بگویی به مردمی که قبل از گرفتن دستور درست مصرف دارو قیمت فلان خمیر دندان یا کف ریش تراشی را می پرسند! مردمی که حتی فرق دکتر داروساز را با دیگر کسانی که در داروخانه کار می کنند نمی فهمند حتی با وجود پوشیدن تنها روپوش سفید داروخانه!
چه می ماند از داروسازی وقتی تنها می فروشی آنهم جنسی را که حتی خودت هم اثرش را باور نداری. تو حتی وقت نداری ببینی دارویی که می دهی به فلان مادر و بچه و پیر و جوان داروی درست است یا مانند ده ها نسخه اشتباهی که روزانه در شهر پیچیده می شود دارویی عوضی و گاه مرگ آور است. آخر تو که نمی توانی هم نسخه ببیچی ( در شلوغی های داروخانه) هم آنرا گهگاه قیمت بزنی هم این وسط بروی آنطرف داروخانه تا نوار بهداشتی و مسواک بیاوری برای فلان مشتری سمج که ده بار تکرار می کند خواسته اش را.
این است داروسازی .
من دوسال داروخانه کار کردم و اصلا اینقدر سیاه ندیدم. مهم اینه که شاکی باشی اونوقت هر شرایطی برات جهنمه. نه این نیست داروسازی چون خیلی از داروسازها هستند که هم بسیار مفیدند و هم خوشحال
خانم دکتر چرا وقتی در صدا وسیما ظاهرمی شوید حقایق را به مردم نمی گویید؟ شما که معتقید دارومساله ملی نیست که بگوییم آمریکایی ازایرانی بهتراست یا نه وقتی درکشوری مثل ایران شرکتهای تولیدی دولتی وشبه دولتی انگیزه رقابت ندارند وآنهایی هم که خصوصی اندباز با ارتباطات دولتی بوده است چگونه کیفیت داروهای خودرا بالا ببرند چرا نمی گوییدبرخی شرکتها ازمواد اولیه چینی استفاده می کنند؟ شما که با مطرح کردن صادرات دارویی ایران به آرژانتین روسیه سوریه آذربایجان می خواهید خودرا به سیستم نزدیک کنیدومنافع خودوشرکت خودرا حفظ کنیدچرا نمی گوییدکشورهای معتبر اروپایی مثل آلمان سوئیس سوئد ازایران دارو وارد نمی کنند؟ معلوم است کشور های عقب مانده وجهان چندمی داروهای ایران را می خرندوشما این را می دانیدولی برای حفظ منافع شرکت خودتان اینچنین مذبوحانه وعوامفریبانه می خواهیدبرای نظام آبرو بخرید. یادمرحوم دکترعبیدی بخیر که امثال شما جای آنرا گرفتید.
اصلا اینچنین که می گویید نیست. حتما شما کارهای بزرگ و ورلد کلاسی انجام دادی که اینها به چشمت نمیاد. اما سیناژن یک شرکت خصوصیه. خیلی ها برای توجیه کم کاری و بی مسئولیتی خودشون دوست دارن بگن که سیناژن به جایی وصله اما خبر بد براشون اینه که اینچنین نیست و سیناژن حاصل تلاشه. دوست عزیز شما به عنوان ایرانی می تونی تو بانک بین المللی حساب باز کنی؟ به عنوان شرکت ایرانی چی؟ پس رکن اصلی تجارت یعنی مبادلات بانکی راهش بسته شده …. زیر سوال بردن حسادت هر بهانه ای می تونه داشته باشه اما حرفهایی که زدی از سر ناآگاهی و عدم اطلاعه انشاالله. در هر حال من که کسی نیستم چرا خودتون را معرفی نمی کنید؟ من جوابشو می دونم چون ار اینکه بقیه نظرتون را بدانند خجالت می کشید. در هر حال مشتری ثابت سایت من هستی و …. سلام
برای آنکه خیالتان راحت شود خودم را معرفی می کنم نام من محمد است. من نه حسودم نه بخیل نه اسم حساب بانکی آوردم. شما که می گوییدخیلی داروسازان هم خوشحالندهم مفید تست خوشحالی به عمل آورده اید؟ پای درددل ۱۸۰۰۰ داروساز کشور نشسته اید؟ راستی گفتید دوسال داروخانه کارکردید؟ لابد حقوق کم مسئول فنی خط بد پزشکان نسخه پیچان حسود انواع بازیهای سازمانهای بیمه گر فشارمالیات نبودحق مشاوره داروئی درایران راحس کرده اید.یادم هست دریکی از همایشها گفته بودیدموقع کارکردن درداروخانه با یک معتاد روبرو شدید. می دانید یعنی چه؟ یکی ازمعلمهای دبیرستان من می گفت داروسازی دکانداری است. آن موقع نمی فهمیدم یعنی چه ؟ اینکه سیناژن خصوصی است یانه من نمی دانم . ولی آیا شرکتی که مدیرعاملش با رسانه های دولتی و معاونت فناوری دولت به اصطلاح تدبیر وامید مرتبط است واقعا خصوصی است ؟ کاش همه عکس شما رادرکنار وزیر بهداشتی که امپراتوری خودش رادرخیابان اسفندیار تهران برپا کرده واتوموبیل پورشه سوار می شود می دیدند. بازدید معاون اول رئیس جمهوری ازشرکت شما-صحبت درشبکه خبرو… راستی چرا دانشکده های داروسازی با این همه سابقه تاسیس حتی یک مولکول جدید داروئی به دنیا معرفی نکرده اند؟ چرا تصویب یک پایان نامه ساده در دانشگاه ۶ ماه طول می کشد؟ چرا چند برابر شرکتهای تولیدی درکشور شرکتهای وارداتی وجود دارد؟ برای آنکه حرفهایم مستند باشدازسایت سلامت نیوز نقل می کنم:
سلامت نیوز:مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران با اشاره به مشکلات شغلی فارغ‌التحصیلان داروسازی از مسولان خواست که بجای توسعه کمی میزان جذب دانشجو در رشته داروسازی، برای آینده شغلی آنها ظرفیت سازی کنند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا،دکتر حمید خیری ضمن ابراز نگرانی در خصوص آینده شغلی فارغ التحصیلان جدید رشته داروسازی اظهار داشت: رشته داروسازی در طول سالهای گذشته همواره یکی از پرطرفدارترین و جذاب‌ترین رشته‌های دانشگاهی بوده است که متاسفانه گسترش کمی دانشکده‌های داروسازی و افزایش کمی تعداد پذیرش دانشجو در آنها بدون توجه به نیازسنجی‌های کشور صورت گرفته و این موضوع می‌تواند مخاطرات متعددی را برای این رشته به دنبال داشته باشد.
وی ادامه داد: واقعیت این است که در خصوص این رشته، تنها ظرفیت سازی جذب دانشجو در دانشگاههای سراسر کشور اعم از دولتی و آزاد صورت گرفته، ولی سیاستگذاران در خصوص ظرفیت‌سازی شغلی برای فارغ‌التحصیلان آن برنامه‌ای پیاده نکرده‌اند. این در حالی است که در همه جای دنیا گسترش دانشکده‌ها بر اساس نیاز سنجی صورت می‌گیرد.
سلامت نیوز: آینده شغلی فارغ‌التحصیلان داروسازی مبهم شده است
شما پاسخ سئوالات مرا ندادید ومرا متهم به حسادت وبی مسولیتی کردید
سخنان شما با عوامفریبی تکرارجملات تکراری می خواهم برای کشورم بجنگم تهمت سرکوب منتقد و ماننداربابانتان است. درضمن اینقدر سنگ دوم خرداد را به سینه نزنید.
سلام سخنم را با نقل قول از روزنامه سپید آغازمی کنم:
اعتراض انجمن داروسازان به تامین اجتماعی
داروخانـه‌ها به فلاکت افتاده‌اند ۰۲ اردیبهشت ۱۳۹۶
انجمن داروسازان ایران در نامه‌ای خطاب به سازمان تامین اجتماعی ضمن انتقاد از دیرکرد در پرداخت مطالبات خود، خواهان پرداخت بدهی‌های عقب افتاده شدند. انجمن داروسازان ایران در این نامه که خطاب به رئیس سازمان تامین اجتماعی است، با انتقاد از دیرکرد در پرداخت مطالبات خود خواهان پرداخت بدهی عقب افتاده شدند.
متن نامه انجمن داروسازان ایران به شرح زیر است:
«جناب آقای دکتر نوربخش
مدیرعامل محترم سازمان تامین اجتماعی
با سلام و احترام
ضمن عرض تبریک فرا رسیدن سال نو خدمت جنابعالی و همکاران ارجمندتان در سازمان تامین اجتماعی به استحضار می‌رساند که علی‌رغم وعده‌های داده شده در سال گذشته مبنی ر پرداخت مطالبات آبان‌ماه داروخانه‌ها متاسفانه با وجود گذشت یک ماه از سال جدید داروخانه‌ها در اغلب استان‌های کشور هیچ دریافتی از سازمانهای بیمه نداشته‌اند. با توجه به پوشش بیمه‌ای ۷۰ تا ۱۰۰ درصدی اغلب نسخ داروخانه یک ماه عدم دریافت وجه از بیمه‌ها به معنی قطع درآمد یک ماه داروخانه است. این در شرایطی است که موسس داروخانه هر ماه مجبور به پرداخت حقوق و هزینه‌های جاری داروخانه است.
از جنابعالی خواهش می‌کنیم که این رویه ناصواب ۶ تا ۷ ماه نگه داشتن سرمایه داروسازان و بدتر از آن پرداختی صفر در یک ماه امسال را بشکنید تا بیش از این باعث فلاکت اقتصادی داروخانه‌ها نشود.»
شما بهتر از من می دانیدکه با چندبرابرکردن افزایش ظرفیت داروسازی به این زودیها مجوز تاسیس داروخانه درتهران وشهرهای بزرگ نمی دهند.بااین حال اززبان ۱۸۰۰۰ داروساز شریف وزحمتکش می گویید اکثرا خوشحالند.ومرا متهم به سیاه نمایی می کنید؟ یک روز به سایت یکی ازدانشکده های داروسازی سرزدم. وعنوان پایان نامه ها را دیدم : اثرضدالتهابی عصاره گیاه کلم بروکلی چند درصد ازپایان نامه ها درصنعت کاربرد دارند؟ چند درصد صادرات غیرنفتی ایران داروئی است؟ این قدرسنگ صنعت داروسازی را به سینه نزنید.شما آماردارید چنددرصد از پزشکان داروی شرکت شما را تجویز می کنند؟
من نه حسودم نه بخیل نه منکر شرکتهای دانش بنیان. ولی باید کلان نگاه کرد. باید حقایق را به مردم گفت. درازای ۸۰ شرکت تولیدی که اکثر آنها درانحصار دولتی ها وشبه دولتی هاست وچند برابراین مقدار شرکت وارداتی چندشرکت دانش بنیان به فرض اینکه به جایی هم وصل نباشند دردی دوا نمی کند.
شما پاسخ سوالات مرا ندادید و مرا متهم به حسادت وبی مسئولیتی کردید.وضعیت اسفناک داروخانه ها را با ذکرمنبع ومستندذکر کردم اززبان بقیه گفتید همه خوشحالند. کپی برداری فرمولاسیون دراکثرشرکتهای تولیدی را گفتم جواب ندادید. گفتم در صداوسیما صادقانه حرف نمی زنید گفتید چرا ناشناس نظر می دهی که دراصل موضوع تاثیری ندارد. دائم این جملات تکراری را بیان می کنید: باید جنگید. از خروج ارز جلوگیری کرد. دارویک مساله ملی نیست که بگوییم آمریکایی بهتر است یا ایرانی وانواع ژستهای عوامفریبانه دیگر. امثال شما فرقی نمی کنددهه ۶۰ یا ۷۰ باشید. دانشگاه وصنعت را قبضه کرده ایدوبه جوانها اجازه اظهارنظر نمی دهید. من به سیناژن کوچکترین حسادتی ندارم ولی ازرفتاروگفتار دوگانه شما درسایت شخصی وصدا وسیما ناراحت می شوم.
مرتبا می گویید همه چیزنسبتا خوب است وباید با ناملایمات وفساد جنگیدو نبایدبه آنها مشروعیت ذهنی داد. یکسری شعارهای کلیشه ای که گوش نسل ما ازآنها پراست.
سلام شاید این ضرب المثل معروف بین دانشجویان گروه پزشکی راشنیده باشید:
پولش مال دندانپزشکی پزش مال پزشکی درسش مال داروسازی احتمالا به حقوق کم مسئول فنی واقفید. آن وقت اززبان ۱۸۰۰۰ داروساز زحمتکش کشور می گویید اکثرا خوشحالند. در بالا به داروی ژنریک تحت لیسانس آمریکای لاتین اشاره کردید. فراموش کردیددریکی از همایشها گفته بودید دوره تضمین کیفی را درکوبای آمریکای لاتین گذراندید. درگفتگو با یک سایتی که نامش یادم نیست گفته بودیدصادرات ما کشور دوست وبرادر روسیه را تسخیرکرده است. من نه حسودم نه بخیل ولی خوب است انسان صداقت داشته باشد. با چه چیز می خواهید بجنگید؟ شما خواسته یا نا خواسته جزئی از این سیستم هستید.
آقای محمد عزیز اولا اینکه من محمد هستم معرفی نیست اما بگذریم
دلت پر است اما اینکه روی سخنت با من است نمی دانم دلیلش چیست؟ اگر وزیر بهداشت یا آقای جهانگیری که مجموعه ی مرتبط با هریک از شما بیاید بعید می دانم با آنها عکس نگیرید اگر هم نمی گیرید من می گیرم. من ادعای دشمنی با نظام کرده ام که از من چنین توقعی دارید؟ من یک صنعتگر هستم که یک سری انتقاد و دلخوری دارم که لااقل شجاعت بیانش را دارم. شما که نسل جدید و باهوش تر هستید چرا اسیر دام صفر و یک ها شده اید؟ من با ناملایمات پیش روی صنعت و کارآفرینی می جنگم من آدم سیاسی نیستم اگر چنین تصوری در ذهنتان ایجاد کردم و باعث دلخوری شما شدم عذر می خواهم. در خصوص خوشحالی داروسازها در مورد بیش از ۱۰۰ داروساز مجوعه ی خودمان گفتم اصلا مگر در جامعه ی ما می شود موجودیت داشت و خوشحال بود و غر نزد؟!!! چرا دوست دارید که من هم مثل مسئولینی که از حوزه ی خودشان انتقاد می کنند باشم؟ شما چرا ادبیات بغض را در مورد پورشه ی وزیر بکار می بری؟ مگر افرادی به مراتب کم صلاحیت تر از وزیر پورشه سوار نمی شوند؟ چرا دوست دارید و هل می دهید آدمها را به سمت ریاکاری؟ دوست داروساز چه کسی گفته که اگر الفبای کاری را از کوبا یاد گرفتم حتما باید از آنها کمتر باشم و کیفیت و تکنولوژی آنها را تایید کنم. به قول خودت من که همه چیز را گفته ام چرا دوست داری دروغ بشنوی؟ اگر سایت سیناژن تاییدیه اتحادیه اروپا دارد مهم نیست من روز اول بیوتک را کجا یاد گرفتم چون سیناژن یک نفر نیست، سیناژن یک تیم بزرگ و یک تفکر است. تو هرچقدر هم با من بجنگی من مطابق میلت حرف نمی زنم اما حقوق مسئول فنی به نسبت آنچه من کار می کردم کم نیست، تقاضای بازار هم برای مسئول فنی زیاد است.
در خصوص کپی برداری جوابت را دادم اما بدان که من بر اساس نظر تو زندگی نمی کنم. من تولید کپی داروهای وارداتی با همان کیفیت و قیمت ترزانتر و ایجاد ارزش افزوده برای کشور را افتخار می دانم ادعایی کشف هم نداشته ام. شما یا دیگران اگر دارند برو از آنها مطالبه کن اما این چیزی از ارزش های کار تیم سیناژن کم نمی کند. بیش از این هم حرفی ندارم جز اینکه سیناژن یک شرکت خصوصی است که با تلاش بی وقفه ی یک تیم دلسوخته موفق شده.
شما بخشی ازسوالات مرا که به نفعتان بود انتخاب کرده با ادبیات تند وگزنده همیشگی خود جواب دادید. دربرابراین سوال که چرا دانشگاهها وصنایع دارویی ایران حتی یک مولکول جدید هم به دنیا معرفی نکرده اند سکوت کردید. لابد می گوئی شما برو کشف کن ازسایت سلامت نیوز و سپید ذکر کردم باز هم جواب ندادید. در دوره دانشجویی موقع بازدید از یکی از کارخانجات داروسازی یک آقایی همین حرفهای شما را می زد: خدمت به کشور جلوگیری از خروج ارز ارزش افزوده. مصرف داروهای ایرانی درفلان کشور آفریقایی .سالهاست که کارخانجات داروئی ایران کپی برداری- تولید تحت لیسانس را به نام بومی سازی و ارزش افزوده و… علم کرده اند وهفته ای نیست که درصدا وسیما بوق وکرنا نکنند. شما هم یکی ازآنها هستید. درازای ۸۰ شرکت تولیدی که اکثر آنها درانحصار دولتی ها وشبه دولتی هاست وچند برابراین مقدار شرکت وارداتی چندشرکت دانش بنیان به فرض اینکه به جایی هم وصل نباشند دردی دوا نمی کند. ادبیات من درمورد اتوموبیل وزیر بغض نیست. حرف دل اکثر مردم درمورد مسئولین است. من هرگز با وزیر بهداشت دولت به اصطلاح تدبیر وامید عکس نگرفته ونخواهم گرفت. شما مختارید.
سیناژن حاصل یک تیم است. تاییدیه اتحادیه اروپا را داردمبارکش باشد. ماکه بخیل نیستیم. ان شاا… بیشترتولیدکند. ولی چند درصد داروسازان کشوررا جذب کرده؟ چند درصد صادرات غیر نفتی ایران داروئی است؟ چطور سر از جمهوری آذربایجان وروسیه درآورده؟ من کی گفتم براساس نظرمن زندگی کنید؟ شما ممکن است آدم سیاسی نباشیدولی ادبیات صحبتتان مانند آنهایی است که اسمشان را نمی آورم. دروغ- بزرگنمایی یک محصول کپی برداری شده دربرابر غول واردات. یکبار مسلمان شوید ودروغ را ترک گوئید.
یجورایی حس غرور می کنم که مسئول کارآفرینی برای کل داروسازان فارغ التحصیل، کشف و نوآوری داروهای جدید، دروغگویی برخی مسئولین و …. از چشم شما من هستم. ببخشید بدون هرگونه طعنه به واقع شرمنده ام کاش می توانستم اما حق نداری نه ذات و اعتقاد من و نه هیچکس دیگری را زیر سوال ببری
گر مسلمانی از این است که حافظ دارد
وای اگر از پس امروز بود فردایی
از طعنه و کنایه خسته نشدید؟ مگر شما اعتقاد هم داری که کسی آنرا زیر سوال ببرد؟من کی گفتم مسئول کارآفرینی برای کل داروسازان فارغ التحصیل.کشف ونوآوری داروهای جدید شما هستید؟ سوالاتی مطرح کردم که پاسخش را ندادید. لابدالان با خود می گوییددرپوست خود نمی گنجم واحساس غرور می کنم. پارسال دریکی از کنگره ها حرفهای تکراری شما را شنیدم و با اینکه ناراحت شدم ازلفظ تو استفاده نکردم . یادم هست به دانشجویان ترم ۱ و۲ می گفتید کدام کلاس را پیچاندید که به کنگره آمدید؟ این ادبیات شماست. همان توهینی که در دانشگاههای ایران نسبت به دانشجو نهادینه شده درصحبتهای شما هم وجود دارد.چند درصد درآمد شرکتهای تولیدی در ایران به تحقیق وتوسعه اختصاص می یابد؟ شاید بگوییدبرو از خودشان بپرس. اگر داروی کپی برداری شده ازداروهای وارداتی کیفیت دارد پس چرا داد همه بلند است که داروی ایرانی کیفیت ندارد؟ ازکجا معلوم وزیر بهداشت وسازمان غذا ودارو به مردم راست بگویندکه داروی ایرانی کیفیتش معادل داروی خارجی است؟ چند درصدبیماران ازداروی ایرانی راضی اند؟ اگر هم مصرف می کنند به خاطر قیمت پایین آن است. دوره دانشجوئی یکی از استادهایمان می گفت داروهای بی کیفیت ما به درد خودمان می خورد وشاید هم سوریه وآذربایجان. فرض کنیم چند شرکت به اصطلاح دانش بنیان همه چیزشان از کیفیت تا تکنولوژی درست باشد. ولی با یک گل بهار نمی شود. تولید در ایران غیر رقابتی وانحصاری است وبخش دولتی وخصوصی درفساد شریک اند. مگر در بخش خصوصی نمی توان تعریف وتمجیدکرد؟ نمی توان پنهان کاری کرد؟ نمی توان حقایق را به مردم نگفت؟ شما به فکر ارزش افزوده وافتخار برای کشورهستید یا فروش وانحصار بیشتر ؟ چون این گونه انحصار و تولید غیر رقابتی در خارج از ایران وجود ندارد. می دانم جواب مرا با ژستهای کاذب نظیر افتخار می کنم حس غرور می کنم پاسخ خواهید داد.باشد اشکالی ندارد. هرطور میلتان است .حرف آخرم اینکه اگر من به قول خودتان حق ندارم درمورد اعتقاد شما صحبت کنم حق دارم در مورد دروغ بزرگنمایی و پنهان کاری شما صحبت کنم. والسلام
حالا بفرمایید چگونه شما دانشمدان آبکی هم زمان در عرض چند روز هم داروی سرطان کشف کردید هم داروی ام اس و هم داروی ….
بعد چقدر هزینه تحقیق ولخرجی کردید.
بعد چقدر پورسانت فروش به پزشک های محترم زیر میزی بگیر دادید.
چقدر زمان صرف مطالعات بالینی بر روی بیمار بی خبر از فسادتان کردید.
این داروها را چند برابر قیمت تمام شده با سودهای کلان که حتی تولید کنندگان آمریکایی هم خواب آنرا نمی بینند فروختید.
چقدر فساد مالی و رانت و انحصار گری داشتید.
دیگه داروخانه داری نیست که ندونه تو و اربابات چقدر فاسدید.
ظاهرا دانش بنیان هم شده عامل تبلیغ برای تو و اربابات.
چرا جواب این همه سئوال را نمی دی؟
فکر کنم دیگه جوابی ندارم چون کسی که خوابه را میشه بیدار کرد اما کسی که خودشو به خواب زده نه. بنابراین فقط سلام
سلام
باعث افتخارید که توانستید در کشور داروی سرطان ردیتوکس را تولید و به داد بیماران سرطانی برسید . حتما تولید این دارو بسیار هزینه بر بوده است . و حتما کلی از خروج ارز جلوگیری کردید .
امامثل اینکه یک شرکتی هندی همین دارو را با همین نام تولید می کند .ظاهرا نام این شرکت ردی می باشد.
مثل اینکه هندی ها خیلی متقلب می باشند .
در کپی برداری حتی نام داروی دانش بنیان سیناژن را هم کپی کرده اند .
نمی خواهید از این شرکت هندی شکایت کنید. چون به هر حال این دارو از برندهای دانش بنیان شما می باشد.
حقیقتش کسی خواب نیست کسی هم خودش را به خواب نزده .
فقط رانت و انحصار و دروغ و فساد شما به ته خط رسیده.
داروسازان جوان باید بدانند که در دام صیادانی چون شما گرفتار نشوند .
باید افتخار کرد به بزرگان داروسازی ایران که شرافت و ایران دوستی را با علم داروسازی آمیختند و باید متاسف بود از وجود فاسدینی چون شما در این صنعت .
همچنان در خواب غفلت دست و پا بزنید تا قانون بر شما حکم کند.
یک بار سلام و برای همیشه خداحافظ
ببین دوست عزیز قلم به مزدم اول برو روی جعبه ی ردیتوکس را نگاه کن بعد لازم نیست اینقدر انرژی برای تئوری توطئه بذاری. روی جعبه نام و لوگوی دگتر ردی هست. سیناژن شفاف است این بار تو به اربابت بگو ما مثل شما نیستیم که برند داروی اسرائیلی را بنام خودمون بزنیم و آب پرکنیم تو سرنگ و بگیم داروی ام اس مرک را تولید دااخل کردیم. پروژه ی ردیتوکس از اول همین بوده یهکمی اگر اطلاعات داشتی و روسات از دارو چیزی می دونستن اینجوری خودتو مضحکه نمی کردی
البته من و امثال من مثل تو ارباب نداریم و وابسته کسی هم نیستم یاد گرفتیم آزاد زندگی کنیم .
اما خانم باسواد ما اشاره کردیم به دانش بنیان نبودن دارو که خودتان متاسفانه تایید کردید .
پس چرا بابت بسته بندی این داروی غیر دانش بنیانی متقلبانه از مزایای دانش بنیانی استفاده کردید ؟؟؟؟
شما نیاز نیست اسراییل ستیز باشید فقط سفره مردم را غارت نکنید که اسراییل این کار را با مردم ایران نمی کند .
این را گفتم تا جوانان ایرانی در چاه فساد شما آلوده نشوند.
اگر رقیب تو آب تو سرنگ می کنه اونم مثل توست پس لابد هیچ نظارتی در وزارت بهداشت نیست که امثال تو و رقبات می تازید و چپاول می کنید و به جان هم می افتید.
مشکلت با رقیبت برای خودت.
مشکلت با خودت را حل کن.
اگر خیلی شفاف هستی به مردم بگو سهم خودت و اربابات از این چپاول چقدره ؟؟؟
حساب دو دو تا چندتاست؟؟؟
لطفا از معاونت علمی فن آوری استعلام کنید که آیا برای ردیتوکس سیناژن از مزایای دانش بنیانی استفاده کرده؟ دوم اینکه صحبت من تقلب و ترتئه ی اطلاعات غلط بود چون بر خلاف شما می دانم جای اسرائیل ستیزی کچاست. فرقی نمی کند که محصول اسرائیل را برچسب ایران بزنی یا محصول جای دیگری را، بحث تقلب است. شما هم قرار بود در مورد نحوه ی غارت سفره ی مردم توسط ما توضیح بدهید که یک ماهی است فقط اسم عوض می کنید و به صحرای کربلا می زنید. شما به جز کلی گویی هایت یک مورد آمدی مثال واقعی بزنی که از پایبست غلط بود. هروقت ادله ی درست داشتی به جای یک پیج شخصی با آی دی بی نام برو مرد و مردانه مطابلاتت را طلب کن
بیش از این هم در پیج شخصی من تهمت و کلی گویی و ناسازا و تهدید را ادامه نده
اگر لازم باشد به زودی کمپین حمایت از بیماران ام اس و سرطان را راه اندازی می کنیم . ما می خواهیم قبل از آنکه داروساز باشیم ضد فساد باشیم و مرهمی بر درد مردم.
لااقل یک کار مفیدی بکن
خانم دکتر حامدیفر، چرا اینقدر ننه من غریبم بازی در می ارید. یک شرکت دیگه پیدا شده و از همون راهی که تولیدتون رو شروع کردید (انتقال دانش فنی) داره شروع میکنه و میخواد اونم تولید کنه. کی گفته چون شما ظرفیت تولید چندبرابری بازار داخل رو دارید دیگه کسی غیر از شما نباید پا به این عرصه بزاره؟! در این صورت فرق شما با ایرانخودرو چیه؟! این که هنر نیست که همه درها برای شما بسته بشه که شما با خیال راحت کسب و کارتون ادامه پیدا کنه. راهکار اینه که شما باشید، بقیه شرکت ها هم باشند و رقابت کنید و طی این رقابت اونی که قویتره و توانمند تره و خلاق تره سهم بیشتری ببره. من فکر میکنم اگه شما از خودت و تیمت مطمن باشی نباید ترسی از این اتفاق داشته باشی، البته اگه خودت به خودت و مدیرانت ایمان داشته باشی که بهترینی. موفق باشی
ده سال پیش یک محصول را ظرف یک سال قرار بود انتقال دانش فنی بدهند هنوز که هنوزه قراره یکسال دیکه اینکار را بکنند …… اون شرکت هرچی که هست هیچ ربطی به سیناژن ندارد و داستان سیلی خوردن دانش فنی از نمایش تولید خلیلی بیشتر از آنچه من ادا کردم احتیاج به گریه و زاری دارد ….. تاریخ نشان خواهد داد که ننه من غریبم بود یا روشنگری
خانم محترم شما که اینقدر خوب در باره دیگران روشنگری کردید نمی خواهید در باره خودتان هم یه کمی روشنگری کنید .
یا بگذارید دیگران هم مثل خودتان و با روش خودتان شروع به روشنگری کنند .
چیزی که عوض داره گله نداره
خیلی ها شما را خوب می شناسند.
اگر اراده کنند نقاب از چهره پلیدت برمیدارند.
چرا اراده نمی کنند حتی با نام مستعار و مخفی؟! چرا فقط مثل پهلوان پنبه ها کری می خوانند؟! حداقل ده بار با اسامی مختلف این مثلا تهدید را انجام داده اید و هر بار هم شما را دعوت به روشنگری کرده ام. دفعه ی بعد یا روشنگری کن یا کامنت های کری های چاله میدانی جایش اینجا نیست.
بغض راه نفس آدم رو میبنده بعد از خوندن این متن، من بعنوان یک داروساز جوان به اندازه توان خودم اجازه نمیدم چیزی که شما به سختی براش تلاش کردین از بین بره یا مورد حمله و بی‌مهری قرار بگیره،
برای خیلی از ماها شما الگو هستید، نماد قدرت و موفقیت و پشتکار، نماد مقاومت دربرابر بی‌مهری و حسادت
امیدوارم یک روز این افتخار رو داشته باشم که در کنار شما و بعنوان یکی از اعضای خانواده بزرگ سیناژن برای سربلندی ایران عزیز گام بردارم و چراغی که در مسیر پیشرفت روشن کردین رو روشن نگهدارم تا به نسل های بعدی فرزندان این مرز و بوم برسه..
من از سعه صدر خانم دکتر هاله حامدی فر در برابر افراد تشکر می کنم.
بعضی نظرات دارای دوز دشمنی بالایی است که می شد آن ها را منتشر نکرد…
با این که تخصص من فناوری اطلاعات است، همیشه این طور در نظرم بوده که سازمان غذا و دارو نیاز به یک جراحی اساسی دارد